Beschrijving:
Om de zoveel maanden duiken ze op in de kranten: de onheilspellende berichten over de gebrekkige talenkennis van ‘de jeugd van tegenwoordig’. Frans is voor de zich suf chattende en vingerlam sms’ende Vlaamse jongere niet meer dan een oude voornaam en bij een meewerkend voorwerp stellen onze oversekste pubers zich mijmerend een gewillige klasgenoot voor. Er zouden studies zijn die aantonen dat andere Europese landen Vlaanderen stilaan inhalen of voorbijsteken op het gebied van vreemdetalenkennis. Veel objectieve gegevens die die berichten staven zijn er echter niet. Gaat Vlaanderen erop achteruit of doen onze Europese buren het gewoon beter? Volgens sommige bezorgde leraren en ouders is het eerste het geval en zij zoeken de oorzaak in achteruitgang van ons talenonderwijs. Dat zou te veel aandacht besteden aan het oefenen van vaardigheden (spreken, luisteren, lezen en schrijven) en zou traditionele pijlers als grammatica- en woordenschatonderwijs zomaar overboord hebben gegooid. ‘Qu’est-ce que sex sa?!’, vroegen wij ons af. Nu minister Vandenbroucke uitpakt met een taalbeleidsnota spoedden we ons voor meer uitleg naar Brussel voor een gesprek met Nicole Raes, van de entiteit ‘Curriculum’ van het departement Onderwijs. Die dienst stelt de eindtermen op.